Dünya ekonomisi 2015 yılını ABD Merkez Bankası’nın (FED) faiz artışı beklentisi ve başta Çin olmak üzere gelişen ülkelerin yavaşlama etkisi altında tamamlıyor. Bu çerçevede dünya ekonomisi 2015 yılını, yılbaşındaki yüzde 3 büyüme beklentisinin altında ve yüzde 2.5 büyüme ile kapatacak. Dünya mal ticareti de miktar bazında yüzde 2.8 artarken, dolar ile ölçülen değer bazında yüzde 6-7 gerileme gösterecek. 2015 yılı böyle tamamlanırken 2016 yılı için de ilk tahminler yapılmaya başladı. 2016 yılına ilişkin ilk tahminleri değerlendirelim.

1. Daha yüksek dolar faizi, güçlü dolar, zayıf emtia ve petrol fiyatları

2016 yılına ilişkin olarak dünya ekonomisi ve dünya mal ticaretine ilişkin ilk tahminler yapılırken kullanılan varsayımlar şunlardır: Öncelikle FED’in 2016 yılında faizleri artıracağı ve küresel ölçekte dolar ve yerel faizlerin yükseleceği varsayılıyor. Ancak 2016 yılında Avrupa ve Japonya’da genişletici para politikası ve çok düşük faizler sürecek. Bu nedenle Euro ve Yen cinsi faizler iki istisna olarak düşük kalacak. 2016 yılında doların diğer para birimlerine karşı bir miktar daha değer kazanacağı öngörülüyor. Emtia fiyatlarının metaller, gıda ve kıymetli madenlerde 2016 yılında da 2015 yılı seviyelerinde ve zayıf kalacağı varsayılıyor. Petrol fiyatları için ise siyasi ve jeopolitik beklenmedik olası etkiler dışarıda bırakıldığında 50 dolarlar seviyesi öngörülüyor.

2. Dünya ekonomisinde yüzde 3 büyüme beklentisi

Dünya ekonomisinin 2016 yılında yüzde 3 büyüme göstereceği öngörülüyor. Böylece 2015 yılına göre büyüme bir miktar hızlanmış olacak. 2015 yılında yüzde 2 büyümesi beklenen gelişmiş ülkeler için 2016 yılı büyüme beklentisi yüzde 2.2’dir. ABD’de büyümenin yüzde 2.6’dan yüzde 2.8’e yükselmesi bekleniyor. Euro bölgesi ve Avrupa Birliği’nde ise 2015 yılında olduğu gibi 2016 yılında da yüzde 1.6 ve yüzde 1.9 ile aynı büyümelerin gerçekleşeceği tahmin ediliyor. Japonya, Kanada ve diğer gelişmiş ülkeler de 2015’in bir miktar üzerinde büyüme gösterecekler. 2016 yılına ilişkin ilk tahminler gelişmiş ülkeler için iyimser beklentilere sahip bulunuyor.

3. Çin ekonomisinde büyüme belirleyici olacak

Çin ekonomisi içine girdiği yapısal dönüşüm nedeniyle yavaşlıyor. Bu yavaşlamanın kontrollü, yönetilebilir ve makul seviyelerde olması Çin ve dünya ekonomisi için büyük önem taşıyor. Kontrolsüz ve hızlı bir yavaşlama dünya ekonomisi için de sıkıntı yaratacak. Çin hükümeti ekonomik büyümeyi yüzde 7’de tutmayı hedefliyor. Ancak 2016 yılı için yapılan ilk büyüme tahmini Çin’in yüzde 6.3 büyüyeceğini gösteriyor.
2016 yılında tüm gelişen ülkeler için büyüme beklentisi ise yüzde 4.5’tir. Çin hariç diğer gelişen ülkelerin 2016 yılında 2015 yılına göre daha yüksek büyüme performansı göstermesi bekleniyor. 2016 yılında Hindistan’ın yüzde 7.5 büyümesi öngörülürken, Brezilya’da yüzde 1, Rusya’da ise yüzde 0.6 küçülme tahmin ediliyor. Yakın ve komşu pazarlarımızın olduğu Güneydoğu Avrupa ülkeleri, Rusya ve Ukrayna dışındaki BDT ülkeleri ile Ortadoğu, Kuzey Afrika ve Sahra Afrika ülkeleri 2016 yılında 2015 yılına göre daha hızlı büyüyecekler.

4. Dünya mal ticareti miktar bazında büyüyecek ama dolar ile ölçülen değer bazında durağan kalacak

2015 yılında dünya mal ticareti miktar bazında yüzde 2.8 büyürken dolar ile ölçülen değer bazında yüzde 6-7 arasında gerileyerek 17.1-17.3 trilyon dolar arasına iniyor. 2016 yılında ise dünya mal ticaretinin miktar bazında yüzde 3.9 artması bekleniyor. Ancak mal ve emtia fiyatlarının zayıf kalması ve parite farkları ile (Doların güçlenmesi) ticaretin değer olarak yüzde 1.5-2 daha gerileyerek 17 trilyon dolara gerilemesi öngörülüyor. Gelişmiş ülkelerin ithalatında miktar bazında yüzde 3.2, gelişen ülkelerin ithalatında ise yüzde 5.2 artış bekleniyor. Gelişen ülke ithalat pazarları 2016 yılında bir miktar toparlanacak.

Son Söz: Seçimler nedeniyle Türkiye’de resmi 2016 hedefleri ve beklentileri henüz açıklanamadı, ama dünyanın Türkiye için büyüme beklentisi yüzde 2.9.

19 Ekim 2015 Pazartesi

Etiketler : Köşe Yazısı

OSMAN ARIOĞLU

Geçtiğimiz hafta 2025-27 yılları arasını kapsayan Orta Vadeli Program açıklandı. Programda enflasyon ve büyüme rakamlarında revizeler yapıldığını gördük. Geçen hafta sonu kredi derecelendirme kuruluşu Fitch, Türkiye’nin kredi notunu B+’dan BB-‘ye çıkardı. 

Görünümü ise pozitiften durağana çevirdi.

FİTCH KREDİ NOTU

Öncelikle kredi notundan bahsedelim. Bu not artırımından sonra Türkiye’nin kredi notu Güney Afrika ile aynı seviyeye geldi. 

Önümüzdeki dönemde risk priminde de biraz daha iyileşme görebiliriz. Not artırımı zaten bekleniyordu. Kritik konu, görünümün durağana çevrilmesidir. Bir sonraki açıklamada kredi not artırımının biraz zora girmesi gibi görünse de kesin olarak böyle olur demek değildir. 

ENFLASYON VE BÜYÜME RAKAMLARINDA REVİZE

OVP ile 2024 yılı enflasyon hedefi yüzde 33’ten yüzde 41.5’e revize edildi. Aslında Merkez Bankası daha önce 2024 yılı enflasyon hedefini yüzde 38’e revize etmiş ve daha sonraki birkaç toplantısında da yüzde 38’de sabit tutmuştu. Merkez Bankası açıklamasında da 38-42 aralığında bir banttan bahsedildiğini dikkate alırsak yeni hedefin Merkez Bankası açıklamalarındaki üst bant civarı olduğunu ve tutturulabilir görüldüğünü belirtelim. 

Büyüme beklentisinde değişiklik yapılarak 2024 yılı büyüme hedefi yüzde 3.5, 2025 yılı hedefi de yüzde 4 olarak revize edildi. Orta Vadeli Program açıklaması sırasında konuyla ilgili tüm bakanlar masanın etrafında olduğu halde sadece ana başlıkların belirtilmiş olması, içerikle ilgili detaya girilmemesi, kamuoyu nezdinde bir hayli eleştiriye neden oldu. Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz, OVP açıklaması sırasında konuya ilişkin detayların 25 Ekim’de açıklanacak 2025 yılı programında olacağını ifade etti. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nde bütün unsurları ile yetki ve sorumluluğunun Cumhurbaşkanı makamına ait olması, bakanların programın yürütülmesinde yardımcı rol alan aktörler olarak değerlendirilmesi nedeniyle detaylandırmanın Cumhurbaşkanlığı Hükümeti yıllık programı ile olması doğal karşılanabilir. 

OVP’de 2025 yılı büyüme hedefinin yarım puan aşağı çekilerek yüzde 4 olarak açıklanması ile enflasyonla mücadele programında bir gevşemeye gidileceği yönünde değerlendirmeler ekonomideki yavaşlamanın 2025 yılı ilk yarısında da devam edeceği beklentisi ile uyumlu. Daralmanın 2025 yılının bütününe yayılması ise başka sorunları da beraberinde getirebilir. Genel olarak hükümetlerin en tedirgin olduğu konu, ekonomik büyümenin ciddi şekilde yavaşlaması veya durgunluk içerisine girilmesidir. Bu hem işsizliğin artması hem de ülke kalkınmasının ve dolayısıyla da kişi başı milli gelirin düşmesine neden olabileceğinden hassasiyet gösterilmesi doğaldır. Türkiye’de 2002- 2008 yılları arasında yine bir enflasyonla mücadele programı uygulandı. 2001 yılı ekonomik krizi sonrası negatif büyüyen ülkede güven, kararlılık ve istikrarla enflasyonda ciddi bir iyileşme ile birlikte büyüme oranlarında da makul bir seviye izlenebilir olmuştu. 

PROGRAMDA KARARLILIK 

Enflasyonla mücadele programında en kritik konu, beklentilerin doğru yönetilmesi ve toplumun genelinde uygulanan enflasyonla mücadele programına inancın devam ediyor olmasıdır. Enflasyon katılaşmadan bu yılın ikinci yarısı ve 2025’in ilk yarısı biraz daha acı çekilecek dönem olarak kalması koşuluyla sonrasının daha yumuşak bir şekilde devam ettirilmesi mümkün olabilir. Geçen 5-6 yıllık dönemde uygulanan programlar kişiler ile doğrudan bağlantılı hale geldi ve birbiriyle zıt uygulamalar yapıldı. Uygulanan programda da esas tedirgin eden bu noktadır. Bu program, Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek ile endeksli görülüyor. Hazine ve Maliye Bakanı konusunda yapılan spekülasyonların programda ne denli hasara yol açabileceği birkaç hafta önceki asılsız dedikodular ile teyit edildi. Bu dedikoduları gidermek için Sayın Şimşek sosyal medya hesabından iki defa istifa ettiği yönündeki tevatürleri yalanlamak durumunda kaldı. 

Yüksek enflasyon, toplumu her yönüyle bozucu etkilere neden olur. Şu anda en kritik konu, henüz katılaşmamış olan enflasyonu indirmedeki kararlılığın korunmasıdır. Beklenti yönetimi doğru yapılabildiği ölçüde enflasyon ve büyüme hedefleri yakınsanabilir. Yapısal reformların realize edilmesinde de anlayışın değiştiğine yönelik kanaat omurgayı oluşturur. En az iki yıl daha seçim olmaması halen en büyük avantaj durumundadır.

18 Eylül 2024 Çarşamba

Etiketler : enflasyon reyting büyüme Fitch kredi

PROF. DR. NURULLAH GÜR

Türkiye’de enflasyon, yıllık bazda tek haneli rakamları en son Ekim 2019’da görmüştü. Salgın döneminde yüzde 10-20 bandında dolanan enflasyon oranı, Aralık 2021’den itibaren başka bir safhaya geçti. O tarihten bu yana ortalama enflasyon yüzde 57.5 seviyesinde gerçekleşti. Beklediğimiz dezenflasyon süreci, Haziran 2024 itibariyle nihayet başladı. Yıllık enflasyon, son üç ayda yüzde 75.45’ten yüzde 51.97’ye geriledi. Bu gerilemeye neden olan temel unsurları şöyle özetleyebiliriz:

* Geçen yılın yaz döneminde çok yüksek seviyelerde gerçekleşen aylık enflasyon rakamlarının Haziran-Ağustos 2024 döneminde devreden çıkması neticesinde baz etkisi oluştu. Bu matematiksel durum, yıllık enflasyonu otomatik olarak aşağıya çekti.  

* Sıkı para politikası ve ekonomi politikalarındaki artan öngörülebilirliğin bir sonucu olarak döviz kurları, daha istikrarlı bir aralıkta seyretmeye başladı. Hatta TL reel bazda değerlendi. Bu gelişme, ithalat fiyatlarının enflasyonu artırıcı etkisini sınırladı. 

* Sıkı para politikası, iç talebi yavaşlattı. 

n Küresel emtia fiyatlarının stabil bir seyir izlemesi ve asgari ücrete ara dönemde zam yapılmaması, reel sektör için maliyetleri hafifletti. Böylece, bazı şirketlerin fiyat artışlarında aşırıya kaçmaya yönelebilmeleri için gerekçeleri azalmış oldu. 

TAHMİNLER GÜNCELLENDİ

Enflasyonda düşüş trendi başlamış olmasına rağmen Merkez Bankası’nın yüzde 38’lik yıl sonu hedefinin tutması mümkün gözükmüyor. Zaten geçtiğimiz günlerde açıklanan Orta Vadeli Program’daki (OVP) 2024 yıl sonu enflasyon tahmini de yüzde 41.5 olarak güncellendi. Önceki OVP’de 2024 yıl sonu için enflasyon tahmini yüzde 33 idi. Durum böyle olunca akıllara kritik bir soru geliyor: 

Neden enflasyon tahminleri tutmadı? Bu sorunun birkaç cevabı var: 

* Enflasyonu kontrol altına almak için para politikası sıkılaştırıldı. Bu gerekliydi. Ama para politikasını destekleyecek yapısal politikalar yeterince kapsamlı ve hızlı biçimde devreye giremedi. Önceki yazılarımda da altını çizdiğim üzere, sıkı para politikası enflasyonla mücadelenin ön koşulu olmakla birlikte yeterli koşulu değildir. 

* Para politikasının iletişim ayağı zayıf kaldı. Dolayısıyla, enflasyon beklentileri yeterince iyi yönetilemedi. Bu durum, fiyatlama davranışları ve tüketim eğilimlerinin normalleşmesini geciktirdi. 

* Fiyatı kamu tarafından yönetilen ve yönlendirilen mal ve hizmetlere yönelik fiyat ayarlamaları dezenflasyon sürecini yeterince desteklemedi.  

ÇÖZÜM NEREDE?

Peki, bundan sonra ne yapmalıyız? Para politikasının etki alanına girmeyen ama enflasyonu ilgilendiren alanlara dair diğer ekonomi politikalarını daha etkin çalıştırmamız lazım. Ekonominin planlama, üretim, teşvik, dağıtım ve aracılık faaliyetlerini ilgilendiren sorunlarına dair kalıcı çözümler üretmeliyiz. Enflasyonla mücadelenin her boyutunu vatandaşa ve şirketlere daha fazla dokunarak anlatmalıyız. Maliye politikalarını hem enflasyonla mücadeleyi destekleyecek hem de enflasyonla mücadelenin maliyetinin toplumda daha adil biçimde paylaşılmasını sağlayacak şekilde çalıştırmalıyız. 

Bunları yapmakta yetersiz kaldığımız durumda, sıkı para politikası daha uzun süre devrede kalabilir. Yani yüksek faiz, ekonomiyi gereğinden uzun süre yorabilir. Bu durum, reel sektörün üretim kapasitesine, yatırım iştahına ve rekabet gücüne zarar verir; sabit gelirli vatandaşların yaşam koşulları daha da zorlaşır. İşte bu yüzden enflasyonla mücadeleyi çok boyutlu bir strateji ve politika setiyle yürütmemiz gerekiyor. 

18 Eylül 2024 Çarşamba

Etiketler : enflasyon