Dünya Engelliler Günü vesilesi ile bu köşede üç haftadır engelli kardeşlerimizin meslek sahibi olmasının farklı boyutlardan önemini gündeme taşımaya çalışıyoruz. Derdimiz; engelli bireylerin eğitimleri sonucu iş ve meslek sahibi olarak toplumsal hayata katılmalarının en önemli çözüm olduğunu vurgulamaktır. Bu yazımızda ise işveren açısından engelli çalıştırmanın sadece bir yasal mevzuat ve vicdan zorunluluğu olmadığını ve önemli bazı özelliklere de sahip olduğunu ifade edeceğiz.

Bilindiği üzere engelli birey dendiği zaman çoğumuzun aklına yetersizliği nedeniyle hiçbir iş yapamayan, çalışmayı bırakın temel ihtiyaçlarını bile başkalarının yardımı olmadan karşılayamayacak durumdaki insanlar gelir. Bu ön yargı engelli bireylerin topluma tam katılımlarının önünde büyük bir mani olarak durduğu gibi bunun yanı sıra aslında onlara yapılan en büyük haksızlıktır.

Engelli bireylerin fiziksel ya da zihinsel eksiklikleri nedeniyle bazı işleri yapamadıkları kuşkusuz bir gerçektir. Ancak onları tümüyle iş göremez bireyler gibi değerlendirmek hem toplumdan soyutlanmalarına neden olmakta hem de ülkemizi bu bireylerin sunacağı katkıdan mahrum bırakmaktadır.

Çevremize şöyle bir baktığımızda; gazete, dergi ve internet sayfalarını hızlıca karıştırdığımızda pek çok engelli bireyin, tüm eksiklere ve imkansızlıklara rağmen başarılı olduklarını görmekteyiz. Daha birkaç ay evvel Türkiye Ampute A Millî Futbol takımımızın Avrupa şampiyonluğuna şahit olduk. İşitme engeli ve konuşma bozukluğu bulunan Ayşe Kader, Yavuz Özel sporcular Dünya Kayak Şampiyonası’nda kısa slalom kategorisinde dünya ikincisi olarak bizleri gururlandırdı. Doğuştan iki kolu olmadığı hâlde 5 yaşında yüzme öğrenen ve 2018 Paralimpik Yüzme Şampiyonasında altın madalya kazanarak bayrağımızın göndere çekilmesini sağlayan Sümeyye Boyacı hepimize büyük bir mutluluk yaşattı.

Bu örnekler engelli bireylerin kendilerine fırsat verildiğinde pek çok şeyi başarabileceklerini hatta yetersizliği olmayan bireylerin bile ulaşamayacağı başarılara imza attıklarını herkesin gözleri önüne sermektedir. Bu bireyler de toplumun çoğunluğu gibi düşünselerdi bugün ülkemiz bu başarılardan mahrum kalacak, bizler bu gururu yaşayamayacaktık.

Engelli bireyleri üretken kişiler olarak topluma kazandırmanın en önemli yolu; onların istihdam edilmesi, çalışma hayatına katılmasıdır. Çalışmak, onları ekonomik yönden başkalarına bağlılıktan kurtaracağı gibi kendini üretken, değerli ve topluma katkı sağlayan biri olarak hissettirecek, toplum içerisindeki statüsünü yükseltecek, tüketici olmaktan çıkıp üretici olmasını sağlayacaktır.

Yasal zorunluluklar, “Engelli Hakları Beyannamesi” gibi uluslararası sözleşmeler ve devlet tarafından sunulan teşvikler bir kenara bırakıldığında engelli istihdamının pek çok avantajının daha bulunduğunu görmekteyiz. Her şeyden önce engelli birey çalıştırdığınız zaman karşınızda tam olarak güven duyacağınız bir çalışanınız var demektir. Engelli bireyler işlerine sadakatle bağlıdır ve yetersizliği olmayan bireylerden daha fazla iş bilincine sahiptir. Yapılan gözlemler engelli bireylerin işten çıkma, işe gelmeme, geç gelme gibi eylemlerde asla bulunmadıklarını, istekli ve enerjik bir şekilde çalıştıklarını göstermektedir. Sanılanın aksine engelli bireyler son derece dikkatlidir. Gerekli düzenlemeler yapıldığında engellilerin çalıştıkları iş yerlerinde iş kazalarına daha az rastlanmaktadır. Bunun yanı sıra engellilerin çalışması iş yerindeki çalışma ruhunu artırmakta, diğer çalışanların motivasyonlarını olumlu yönde etkilemektedir. Normal bireylerin hayattan ders almaları ve kendi durumlarına şükür etmeleri de işin artısı olmaktadır.

Zihnimizdeki tüm ön yargıları ve yanlış inanışları artık bir kenara bırakmalı, engellileri istihdam ederek tüm bireyleri yetenekleri ve yeterlilikleri ölçüsünde geliştirmeli, üreten, iş gücüne katkı sağlayan bireyler hâline getirebilmeliyiz. Bir engeli olan kişinin aramıza katılması ve bizim onlara kucak açmamıza onlardan çok bizim ihtiyacımız var. Göreceksiniz kazanan biz olacağız... Kazanan ülkemiz olacak...

03 Aralık 2018 Pazartesi