Dr. Veysi Seviğ

7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, 7 Aralık2019 ve 30971 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olup 52’nci maddesi uyarınca birinci maddesi ile yedinci maddesi Resmi Gazete’de yayım tarihini izleyen üçüncü ay başında 1 Mart 2020’de yürürlüğe girdi.

Kanunun birinci maddesi öngörüldüğü üzere Türkiye’de sunulan aşağıdaki hizmetlerden elde edilen hasılat, dijital hizmet vergisine tabidir. Şöyle ki;

a) Dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetleri (reklam kontrol ve performans ölçüm hizmetleri, kullanıcılarla ilgili veri iletimi ve yönetimi gibi hizmetler ile reklamın sunulmasına ilişkin teknik hizmetler dahil)

b) Sesli, görsel veya dijital herhangi bir içeriğin (bilgisayar programları, uygulamalar, müzik, video, oyunlar, oyun içi uygulamalar ve benzerleri dahil) dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda dinlenmesine, izlenmesine, oynanmasına veya elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetler

c) Kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetleri (kullanıcılar arasında bir mal veya hizmetin satılmasına veya satılmasının kolaylaştırılmasına yönelik sunulan hizmetler dahil)

Yukarıda sayılan hizmetlere yönelik dijital ortamda dijital hizmet sağlayıcıları tarafından verilen aracılık hizmetlerinden elde edilen hasılat da dijital hizmet vergisine tabidir.

Dijital hizmet vergisinin mükellefi dijital hizmet sağlayıcılarıdır. Bunların Gelir Vergisi Kanunu ile Kurumlar Vergisi Kanunu bakımından tam mükellef olup olmaması, dar mükellefiyette söz konusu faaliyetleri Türkiye’de bulunan iş yeri veya daimi temsilcileri vasıtasıyla gerçekleştirilip gerçekleştirilmemesi dijital hizmet vergisi mükellefiyetine tesir etmemektedir.

Mükellefin Türkiye içinde ikametgahının, iş yerinin, kanuni ve iş merkezlerinin bulunmaması halleri ile gerekli görülen diğer hallerde Hazine ve Maliye Bakanlığı vergi alacağının emniyet altına alınması amacıyla vergiye tabi işlemlere taraf olanlar ile işleme ve ödemeye aracılık edenleri verginin ödenmesinden sorumlu tutabilecek.
İlgili hesap döneminden önceki hesap döneminde yukarıda belirtilen hizmetlere ilişkin Türkiye’de elde edilen hasılatı 20 (yirmi) milyon Türk Lirası’ndan veya dünya genelinde elde edilen hasılatı 750 (yedi yüz elli) milyon Euro olan veya muadili yabancı para karşılığı Türk Lirası’ndan az olanlar dijital hizmet vergisinden muaf tutulmuştur. Bu bağlamda da mükellefin finansal muhasebe açısından konsolide bir grubun üyesi olması halinde bu hadlerin uygulanmasında grubun verginin konusuna giren hizmetlere ilişkin elde ettiği toplam hasılatı dikkate alınacak.

İlgili hesap dönemi içerisinde yukarıda yer alan hadlerin her ikisinin de aşılması halinde muafiyet sona erer ve haddin aşıldığı vergilendirme dönemini izleyen dördüncü vergilendirme döneminden itibaren dijital hizmet vergisi mükellefiyeti başlatılacak olup söz konusu haddin aşılıp aşılmadığının tespitinde hesap döneminin üçer aylık dönemlerinin sonu itibarıyla ilgili hesap dönemi içinde elde edilen kümülatif hasılat dikkate alınacak.

Arka arkaya iki hesap dönemi boyunca yukarıda belirtilen hadlerden herhangi birinin altında kalanların vergi muafiyeti izleyen hesap döneminden itibaren tekrar başlayacak.

Cumhurbaşkanı yukarıda yer alan hadleri verginin konusuna giren hizmet türlerine göre ayrı ayrı veya birlikte sıfıra kadar indirmeye veya üç katına kadar artırmaya yetkili kılınmıştır.

Hazine ve Maliye Bakanlığı muafiyetin tespiti ve uygulanması amacıyla bildirim ve belgelendirme yükümlülüğü getirmeye ve söz konusu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkili kılınmıştır. Bu kapsamda bildirim ve belgelendirme yükümlülüklerini tam ve zamanında olarak yerine getirmeyenler muafiyetten yararlanamayacak.

06 Mart 2020 Cuma