DR. VEYSİ SEVİĞ

Vergi Usul Kanunu’nun 231’inci maddesinin birinci fıkrasının (5) numaralı bendi uyarınca “Fatura, malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenlenir. Hazine ve Maliye Bakanlığı; mal veya hizmetin nev’i, miktarı, fiyatı, tutarı, satışın yapılma şekli, faaliyet konusu, sektör veya mükellefiyet türünü ayrı ayrı veya birlikte dikkate olarak, bu süreyi indirmeye ya da faturanın malın teslim edildiği veya hizmetin yapıldığı anda düzenlenmesi zorunluluğu getirmeye yetkilidir. Bu süreler içerisinde düzenlenmeyen faturalar hiç düzenlenmemiş sayılır.”

Aynı kanunun mükerrer 257’nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca Maliye Bakanlığı “1. mükellef ve meslek grupları itibariyle muhasebe usul ve esaslarını tespit etmeye, bu kanuna göre tutulmakta olan defter ve belgeler ile bunlara ilaveten tutulmasını veya düzenlenmesini uygun gördüğü defter ve belgelerin mahiyet, şekil ve ihtiva etmesi zorunlu bilgileri belirlemeye, bunlarda değişiklik yapmaya; bedeli karşılığında basıp dağıtmaya veya üçüncü kişilere bastırıp dağıtmaya veya dağıttırmaya, bunların kayıtlarını tutturmaya, bu defter ve belgelere tasdik muhafaza ve ibraz zorunluluğu getirmeye veya kaldırmaya, bu kanuna göre tutulacak defter ve düzenlenecek belgelerin tutulması ve düzenlenmesi zorunluluğunu kaldırmaya yetkilidir. Şöyle ki:

1. Vergi Usul Kanunu’nun 231 ve mükerrer 257’nci maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak ihrakiye-yanıcı ürün teslimleri hariç olmak üzere, faturanın aşağıdaki hallerde teslim anında düzenlenmesi gerekmektedir.

a. Lisansa tabi faaliyetlerde bulunanların (rafinerici; dağıtıcı, bayi, serbest kullanıcı gibi) kendi aralarında yaptıkları akaryakıt ve LPG teslimleri,

b. Tankerlerle veya özel nakliye araçlarıyla taşınmak suretiyle akaryakıt ve LPG otogaz bayii veya istasyonu dışında müşterinin istediği mahalde (yürüttükleri faaliyetlerindeki ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla fabrika, şantiye, nakliye filosu işletmeleri ve benzeri yerlerde) yapılan akaryakıt ve LPG teslimleri,

2. Yukarıda birinci fıkra kapsamındaki teslimlerde, alıcının tamamen veya kısmen akaryakıt ve LPG alımından vazgeçmesi ya da söz konusu teslimlere ilişkin olarak düzenlenen faturada gösterilen miktardan daha az akaryakıt ve LPG teslim edilmesi halinde, bu durumun ortaya çıktığı anda;

* Alıcının Vergi Usul Kanunu uyarınca belge düzenleme yükümlülüğü bulunanlar kapsamında olmaması halinde ise satıcı tarafından Vergi Usul Kanunu’nun 234’üncü maddesinde belirlenen asgari bilgileri içerecek şekilde gider pusulası düzenlenmesi.
Gider pusulası, işin mahiyeti, emtianın cins ve nev’i ile miktar ve bedelini ve iş ücretini ve işi yaptıran ile yapanın veya emtiayı satın alan ile satanın adlarıyla soyadlarını (tüzel kişilerde unvanlarını) ve adreslerini ve tarihi ihtiva eder ve iki nüsha olarak tanzim ve bir nüshası işi yapana veya malı satana tevdi olunur),

* Alıcının Vergi Usul Kanunu uyarınca belge düzenleme yükümlülüğü bulunanlar kapsamında olmaması halinde ise satıcı tarafından Vergi Usul Kanunu’nun 234’üncü maddesinde belirlenen asgari bilgileri içerecek şekilde gider pusulası düzenlenecektir.

Bu kapsamda düzenlenen belge üzerinde, işlemin mahiyetine ilişkin açıklama ile birlikte ilgili faturanın tarih ve numarasına da yer verilecektir.

Ayrıca 5015 sayılı kanun kapsamında dağıtıcı madeni yağ veya bayilik (münhasıran ihrakiye yanıcı ürün bayiliği hariç) lisansı bulunanlar ile dağıtıcı veya otogaz bayilik lisansı bulunanlar, Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 257’nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi hükümlerine göre teminat uygulaması kapsamına alınmışlardır.

01 Ekim 2021 Cuma