Osmanlı hastanelerinin bilinmeyen hikayesi

2. Abdülhamid devrinde kurulan ve geliştirilen hastanelerin anlatıldığı kitapta yer alan belgelere göre; Osmanlı darüşşifaları vakıf kurumları olduğu için hastalar ücretsiz tedavi ediliyordu. Hastaların tedavisinde zengin ve fakir farkı gözetilmiyordu. Kamu hizmeti veren hastanelerin adaletli bir şekilde Osmanlı coğrafyasına yayılması sağlanıyordu. Sağlık kurumlarının yapılaşmasında ihtiyaç prensibi göz önünde bulunduruluyordu. Hastalar daha çok evlerde tedavi ediliyor, doktorlar eve kadar gidip hastasıyla ilgileni-yordu. Hastalar için yapılan harcamalar, sultanların hazinesinden ve kendi mallarından elde edilen gelirlerle karşılanıyordu. Osmanlı’da asker, misyoner, belediye, saray, eğitim ve kadın hastanelerinin yanı sıra birçok özel hastane bulunuyordu. Birçok hastanenin açılışı 2. Abdülhamid’in doğum tarihine denk getiriliyordu.

Osmanlı tarihi boyunca doktorlar hekimlik mesleğini serbest olarak icra ediyordu. Hekimler seyyar şekilde muayenehanesiz veya muayenehaneli olarak çalışabiliyordu. Özel hastaneler 19. yüzyılın sonlarında yasa dışı olarak açılmaya başlamıştı.

2. Abdülhamid döneminde özel hastane açma izni resmen verildi. 24 Mayıs 1898 tarihli belgede yer alan Özel Hastane Nizamnamesi’nin ilk maddesiyle hastane kurucusunun Osmanlı tebası olma şartı getirildi. Yabancılar, Osmanlı tebası kişiler adına hastane kurarak faaliyetlerini sürdürdü.

Osmanlı döneminde belediyeler de hastane açıyordu. İlk belediye hastanesi, 1865 kolera salgınından sonra Beyoğlu’nda açıldı. Rahibelerin hizmet verdiği hastanede inanç ve soy ayrımı yapılmadan hastalar ücretsiz tedavi ediliyordu. 2. Abdülhamid döneminde İstanbul’da Şehremaneti’ne bağlı olmak üzere 10 belediye dairesi kuruldu ve bu belediyeler adına hastaneler açıldı.

Osmanlıca belge ve fotoğraflarla bezenen kitapta, 2. Abdülhamid döneminde inşa edilen, onarılan ve açılışı yapılan hastaneler hakkında bilgiler veriliyor.

08 Eylül 2015 Salı

Etiketler : Gündem